داستان هفته (شماره ۱)

چرا می گویند جوجه را آخر پاییز می شمارند؟

• پاییز فصل سختی در زندگی جوجه هاست، جوجه ها در بهار بیرون می آیند
• و مراحل رشد را به خوبی پشت سر می گذارند، اما با رسیدن فصل پاییز
• جوجه های زیادی به دلایل مختلف می میرند و تعدادی از آنها باقی می مانند.
• به همین خاطر می گویند جوجه را آخر پاییز می شمارند.
• در گذشته درآمد خانواده ها از طریق نگهداری دام و طیور بود، بنابراین نگهداری
•  از مرغداری برای خانواده ها بسیار مهم بود و تلاش برای زنده ماندن جوجه ها
• همیشه توسط خانم های خانه دار نظارت می شد. در فصل پاییز و به خصوص در
• آذر ماه، سرمای شدید باعث تلفات طیور شد.
• از این رو زنان خانه دار برای زنده ماندن جوجه ها از آن ها به صورت ویژه مراقبت
• می کردند و به این ترتیب نشان می دادند که به اقتصاد خانه توجه ویژه ای داشته اند.
• جوجه ها نماد فرهنگی آرزوهای بشر بودند و می گویند هرکسی که به پایان پاییز
• می رسید به آرزوهایش رسیده است. در اواخر پاییز و قبل از شروع مراسم یلدا،
• زنان خانواده تا غروب آخرین روز پاییز جوجه ها را یکی یکی می شمردند و نتیجه
• زحمات ۶ ماهه خود را می دیدند.
• ریشه و داستان ضرب المثل:
• در زمان های قدیم، یک کشاورز نهال چناری را کنار جالیز خود کاشت.
• زندگی کشاورز با کاشت و برداشت سبزیجات و میوه ها ساخته می شد.
• کشاورز در تمام سال ها در جالیز میوه و سبزی می کاشت و بعد از
• رشد میوه ها آن ها را می چید و به بازار می برد تا بفروشد اما فقط چنار
• بود که این همه سال رشد کرد و کشاورز او را تنها نگذاشت.
• کشاورز بعد از سال ها تخم کدویی را کنار چنار کاشت، کدو شروع به رشد کرد
• و هر روز برگ های بیشتری داد و رشد کرد. تخمه کدو که نسبت به بقیه‌ی
• سبزیجات دیگر آن جالیز بیشتر قد کشیده بود، یک روز به چنار نگاه کرد و
• گفت: «بلندی این درخت چقدر است؟ شاید بتوانم مثل او بزرگ شوم.»
• سپس به دور درخت چنار پیچید و روز به روز بالاتر رفت.
• یک روز درخت چنار به او گفت: آفرین خوب رشد می کنی! کدو با افتخار
• گفت: ««من دارم از تو بلندتر می شوم.» چنار آرام و بدون ناراحتی به
• کدو تنبل گفت: «من پانزده سال است که اینجا هستم و خیلی بزرگ شده ام.
• شما هم می توانید هر چقدر که می خواهید رشد کنید، اما باید بدانید
• که دلیل کاشت هر گیاه متفاوت است. کشاورز مرا کاشت تا از سایه من
• استفاده کند، شما باید سعی کنید مسئولیت خود را به درستی انجام
• دهید و به جای اینکه فقط رشد کنید، به فکر محصولت هم باشی تا
• کدویی بزرگ و شیرین داشته باشی وگرنه کارت را به خوبی انجام
• ندادی. تخمه کدو از حرف چنار نتیجه خوبی نگرفت و با خود
• گفت: «چنار به جوانی و طراوت من غبطه می خورد و هدف از این
• حرف ها رسیدن به قد و جثه نیست.»
• پس به چنار گفت: «به من حسودی می کنی؟ شما از من می خواهید
• که به میوه هایم فکر کنم و انرژی خود را برای رشد هدر ندهم.»
• چنار حرفی نزد و فقط گفت: «تا آخر پاییز، قبل از آمدن زمستان،
• تمام تلاش خود را بکنید.» دانه‌ی کدو گفت: «خیلی خب، آخر پاییز جوجه ها
• را می شمارند و نتیجه را خواهیم دید.»
• از آن روز به بعد، کدو حلوایی تصمیم گرفت برای اینکه پاسخ قاطعی به
• چنار بدهد به خوبی رشد کند. از آن روز به بعد دانه کدو آنقدر درگیر
• رشد شاخه هایش بود که متوجه نشد از مسئولیت اصلی خود غافل
• شده و به ثمر نرسیده است. در یک روز سرد پاییزی، کشاورز وقتی
• دید که تخمه کدو تنبل بلند است و میوه نمی دهد، کدو را از جا کند و
• به دور انداخت.
• حکایت زیر از مولوی کنایه از همین ضرب المثل است:
• مردی شتابان به مغازه ی طلا فروشی رفت و گفت: ترازو بده تا طلایی که
• دارم را وزن کنم.
• مرد جواهر فروش گفت: که غربال (غربال یا الک ابزاری است برای جدا کردن
• اجسام نا خواسته به وسیله یک تور بافته شده) ندارم.
• مرد گفت: ترازو می خواهم، نه غربال!
• جواهر فروش گفت: جارو در مغازه موجود نیست!
• مرد عصبانی شد و گفت: مسخره بازی را کنار بگذار و خود را به کری نزن!
• ترازو بده می خواهم طلاها را بسنجم!
• جواهر فروش در پاسخ گفت: ای مرد! سخن تو را شنیدم و منظورت را
• متوجه شدم، اما می بینم که تو پیرمردی هستی با دست لرزان و می دانم
• همین که بخواهی طلا ها را با ترازو اندازه بگیری، به زمین خواهد ریخت
• و آنگاه از من، جارو طلب خواهی کرد تا آن را بروبی و غربال خواهی خواست
• که طلا ها را از خاکروبه جدا کنی. من پایان کار تو را از همین اول دانسته ام.